در سال‌های اخیر حملات و تهاجمات مختلفی علیه زیرساخت‌ها و مراکز حیاتی که به نحوی به فضای سایبری وابسته بوده‌اند، صورت گرفته است؛ مسئله اصلی این تحقیق، بررسی میزان اثرگذاری عوامل ساختاری اصلی بر روند ارتقاء رزمایش سایبری بوده است که با استفاده از جمع‌آوری داده به روش کتابخانه‌ای و میدانی و با نگاه به تجربیات منتشرشده وزارت امنیت داخلی ایالات متحده و آژانس امنیت سایبری اتحادیه اروپا، منجر به شناسایی 20 عامل مؤثر گردید. همچنین با تهیه پرسش‌نامه که بین جامعه نمونه آماری 29 نفر توزیع گردید، شروط روایی و پایایی پژوهش، با حذف 1 گزاره و مقدار آلفای کرونباخ 0.86 پذیرفته شد. بر اساس نتایج و یافته‌ها، در پاسخ به سؤال اصلی تحقیق بر اساس آزمون فریدمن، عامل "چابکی ستادها در اجرای عملیات رزمایش" با میانگین 2.14 در رتبه اول، عامل "ره نامه‌ها و آئین‌نامه‌های آموزشی رزمایش" با میانگین 2.03 در رتبه دوم و عامل "نظارت و ارزیابی مستمر تغییرات در فرایند رزمایش" با میانگین 1.93 در رتبه سوم عوامل ساختاری مؤثر بر ارتقاء رزمایش سایبری قرار گرفت.
)