هدف اصلی این پژوهش بررسی کاربرد فناوری متاورس در شبکه پدافند هوایی است. امروزه جدیدترین نمود روند رو به رشد فناوری و توسعه رویکرد شبکه‌ای، پارادایم «متاورس» است که فناوری‌های مختلفی ازجمله واقعیت مجازی، واقعیت گسترده، بلاکچین، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و سایر موارد را باهم ترکیب می‌کند. می‌توان گفت متاورس یک انقلاب فناورانه جدید است. متاورس نظامی قابلیتی است که می‌تواند برگ برنده‌ای برای صاحبان این فناوری شناخته شود. در این فناوری کاربران، صحنه نبرد مجازی را به‌گونه‌ای درک کنند که گویی صحنه واقعی است و در آن تصمیم‌گیری و اقدام کنند و می‌توان انتظار پیشرفت قابل‌توجهی در قدرت رزمی و چابکی نظامی در صحنه نبرد واقعی را داشت. با توجه به هوشمندی و خودکار شدن سلاح‌های نسل جدید و انجام مأموریت‌ها در حوزه پدافند هوایی تحت هدایت و کنترل شبکه پدافند هوایی، آشنایی و به‌کارگیری این فناوری ضرورت دارد. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی -تحلیلی و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات، تحلیل محتوا است. شیوه گردآوری داده‌ها، کتابخانه‌ای و مصاحبه است و از 14 نفر از خبرگان و صاحب‌نظران حوزه پدافند هوایی، شبکه و فناوری‌های نوظهور به‌صورت هدفمند جهت مصاحبه استفاده گردید. در نهایتا 24 مقوله فرعی مرتبط با چهار مقوله اصلی مدیریت و هدایت صحنه نبرد، افزایش دقت و سرعت تصمیم‌گیری در مدیریت و هدایت صحنه نبرد، افزایش انعطاف‌پذیری در صحنه نبرد و افزایش مهارت فرماندهان، کاربران به عنوان کاربرد فناوری متاورس در شبکه پدافند هوایی تعیین و ارائه گردیده است.
)